Op 19 maart lopen we langs het strand, de pier en de boulevard van Bournemouth. Het britse strandleven is anders dan we kennen uit andere landen van de EU. Het is trouwens in ieder land anders. Goed idee om een reportage over te maken. Ik denk dat we in Scheveningen Engeland een beetje proberen na te doen, hoewel hier de pier in werking is met een theater, restaurants, winkels en een gokhal en die daar, in verval is. Je kan hier bezig zijn met het kijken naar het oneindige,
zoeken naar het geluk,
een foto van jezelf laten maken door een gokautomaat (goed kijken),
met je maat in het zonnetje genieten van onduidelijke drank in een plastic flesje,
door de chaos niks meer zien,
bellen over een sollicitatie en horen dat er nog geen beslissing genomen is,
doen wat oma’s doen, het fietsje van je kleinkind meezeulen, heen en weer,
naar een concert van een oude ster gaan,
of genieten van een door een goede kok gemaakte heerlijke salade met gegrilde boerenkool,
en na dat alles niet meer kunnen lezen welke kant je hier nou moet kijken voor je oversteekt, niet onbelangrijk voor mensen van het continent.
Om een uur of 2 vertrekken we naar Shaftesbury. Een afstand van ongeveer 50 kilometer. De Engelse binnenwegen dateren van eeuwen her en zijn eigenlijk niet geschikt voor al die auto’s. Het duurt daardoor vrij lang voor we in Shaftesbury zijn. Het huis dat wij zoeken bevindt zich aan de Angels Lane en heeft geen huisnummer, iets dat in Engeland en Ierland vaker het geval is. Het maakt het zoeken niet makkelijk.
Dat in het centrum van Shaftesbury auto’s rijden is een wonder. Het is er zo klein en de straten zijn zo nauw dat je niet verwacht er met 2 auto’s door te kunnen. Ze doen dat wel en wij dus ook. Op de hoek staat een oude Morris. Of Austin.
In de kerk van Shaftesbury zit een Italiaans restaurant. Je komt over de graven binnen.
Ze hebben nog een andere kerk en het lijkt of die nu functioneert als gemeentehuis en voor sociale voorzieningen. De geknotte bomen staan te wachten tot het eindelijk wat warmer wordt.
Ik merk dat Peter steeds meer een beetje geirriteerd is. Hij moppert over de slechte smalle wegen, het feit dat je nergens kan parkeren en je dan ook niet met chip maar met munten moet betalen, hij wordt een beetje moe van dit ouderwetse folkloristisch Engeland. Daarbij is het erg koud in Shaftesbury omdat het veel hoger ligt dan Bournemouth. Meer dan een paar omgevingsfoto’s kan hij niet maken terwijl ik bezig ben met de tweeling. Hij heeft het niet alleen koud, het wordt ook te donker. Als ik klaar ben, gaan we snel naar ons appartement om nog van een sprankje daglicht gebruik te kunnen maken bij het rijden over al die kronkels, tussen al die heggen met allemaal tegenliggers met teveel licht op.
De dochters van Rob heten Jade en Amber. Hierbij vast 2 foto’s van ze.
Jade
Amber