Maandag en dinsdag zitten we in Porec met als doel om te genieten van een kleine pauze met zee, zon en een fietstocht. Het regent de hele dinsdag door en dus blijven we veel binnen. Foto’s selecteren. Hieronder het resultaat. De foto hiervoor is van Ljudevit, de broer van Tvrtko. Hem heb ik zondag op de foto gezet. Hij wil geschiedenis gaan studeren. De attributen naast hem komen van zijn vader uit de Balkanoorlog.
Met voetbalplaatjes aan de muur, terwijl hij niks om voetbal geeft.
Hij heeft niet door dat er een hondje achter hem gaat zitten.
Tvrtko staat al een keer op de blog. Gisteren. heb ik nog wat foto’s geselecteerd.
In Osijek heerst een landklimaat. Daarom die sjaal. Het heeft al een keer gevroren.
Porec heeft een mediterraan klimaat. Daarvan hebben wij alleen de regen meegemaakt op dinsdag. Wel bij 18 graden. Op woensdag begint aarzelend de zon te schijnen terwijl de daken nog glimmen van de regen. Wij gaan naar Ljubljana, een Alpenklimaat.
Bij het stoplicht om links naar het centrum te gaan zien we deze graffitti in een onderdoortunneltje.
Ik ga naar Nina. Via Renee van Garderen en via Instagram via Ema heb ik haar digitaal leren kennen. Zij heeft gezorgd voor tieners in Slovenië. Als dank zet ik haar ook op de foto.
Zij woont sinds 5 dagen in het centrum met dit uitzicht.
Naast haar heeft iemand iets boven de bel geplakt dat op een hond lijkt.
Ljubljanja heeft meer beelden. Deze omlijsten een spiegelende rij deuren en dwingen afstandelijk respect af.
Tot er ineens mensen in en uit lopen. Het lijkt een onderwijsgebouw te zijn.
Een muur met 3 ramen en 2 uitzichten.
Op het plein in het centrum lopen veel studenten en natuurlijk prototypische professoren.
In het centrum staat een mevrouw met versterkers te preken. Jezus biedt rugdekking.
Zij krijgt ook steun van bedelende mensen waarvan de achterste folders uitdeelt over God.
De ander niet, die maakt grapjes onder het bedelen.
Voor sommige mensen is het leven geen grap.
Ook niet voor deze man in het paars, zittend in het centrale park, die tegen iedereen schreeuwt.
En waarschijnlijk een deel van zijn tijd in deze onderdoorgang doorbrengt. Hier zitten meer mannen. Met blikken bier.
De stad wordt doorsneden door een rivier met veel bombastische voetgangersbruggen waar je van de sokken wordt gereden door fietsers. Puzzel:deze mevrouw maakt een foto van….?
En om ons plezier te vergroten: een houten fiets tegenover het Nationaal Museum, dagelijks in gebruik door een conservator (vermoed ik). Welke specialiteit zou hij hebben?
Naast Nina’s flat staat een gebouw uit de 50-er jaren denk ik. De tijd van opkomend Joegoslavie.
De tijd van sterke mannen.
Het is nu de tijd van sterke meiden. Nina die voor het eerst alleen woont en rechten studeert. Zij wil geen rechter worden, ook geen advocaat.
Misschien consultant, bij een adviesorganisatie. Ze kan nog een paar jaar nadenken.
Tot slot van de dag, we hebben een appartement met keuken, eigen gemaakte soep om de kosten te drukken en van veel groenten te genieten.
