• Skip to main content
  • Skip to primary sidebar

You-R-O-Teens

  • Home
  • About
  • Portraits
  • Blog
  • Book
  • Contact

Croatia

oktober 9, 2013 By Monique

Van Ljudevit en Tvrtko via de regen en de drup in Porec naar Nina’s Ljubljana.

Maandag en dinsdag zitten we in Porec met als doel om te genieten van een kleine pauze met zee, zon en een fietstocht. Het regent de hele dinsdag door en dus blijven we veel binnen. Foto’s selecteren. Hieronder het resultaat. De foto hiervoor is van Ljudevit, de broer van Tvrtko. Hem heb ik zondag op de foto gezet. Hij wil geschiedenis gaan studeren. De attributen naast hem komen van zijn vader uit de Balkanoorlog.

Met voetbalplaatjes aan de muur, terwijl hij niks om voetbal geeft.

Hij heeft niet door dat er een hondje achter hem gaat zitten.

Tvrtko staat al een keer op de blog. Gisteren. heb ik nog wat foto’s geselecteerd.

In Osijek heerst een landklimaat. Daarom die sjaal. Het heeft al een keer gevroren.

Porec heeft een mediterraan klimaat. Daarvan hebben wij alleen de regen meegemaakt op dinsdag. Wel bij 18 graden. Op woensdag begint aarzelend de zon te schijnen terwijl de daken nog glimmen van de regen. Wij gaan naar Ljubljana, een Alpenklimaat.

Bij het stoplicht om links naar het centrum te gaan zien we deze  graffitti in een onderdoortunneltje.

Ik ga naar Nina. Via Renee van Garderen en via Instagram via Ema heb ik haar digitaal leren kennen. Zij heeft gezorgd voor tieners in Slovenië. Als dank zet ik haar ook op de foto.

Zij woont sinds 5 dagen in het centrum met dit uitzicht.

Naast haar heeft iemand iets boven de bel geplakt dat op een hond lijkt.

Ljubljanja heeft meer beelden. Deze omlijsten een spiegelende rij deuren en dwingen afstandelijk respect af.

Tot er ineens mensen in en uit lopen. Het lijkt een onderwijsgebouw te zijn.

Een muur met 3 ramen en 2 uitzichten.

Op het plein in het centrum lopen veel studenten en natuurlijk prototypische professoren.

In het centrum staat een mevrouw met versterkers te preken. Jezus biedt rugdekking.

Zij krijgt ook steun van bedelende mensen waarvan de achterste folders uitdeelt over God.

De ander niet, die maakt grapjes onder het bedelen.

Voor sommige mensen is het leven geen grap.

Ook niet voor deze man in het paars, zittend in het centrale park, die tegen iedereen schreeuwt.

En waarschijnlijk een deel van zijn tijd in deze onderdoorgang doorbrengt. Hier zitten meer mannen. Met blikken bier. 

De stad wordt doorsneden door een rivier met veel bombastische voetgangersbruggen waar je van de sokken wordt gereden door fietsers. Puzzel:deze mevrouw maakt een foto van….?

En om ons plezier te vergroten: een houten fiets tegenover het Nationaal Museum, dagelijks in gebruik door een conservator (vermoed ik). Welke specialiteit zou hij hebben?

Naast Nina’s flat staat een gebouw uit de 50-er jaren denk ik. De tijd van opkomend Joegoslavie.

De tijd van sterke mannen.

Het is nu de tijd van sterke meiden. Nina die voor het eerst alleen woont en rechten studeert. Zij wil geen rechter worden, ook geen advocaat.

Misschien consultant, bij een adviesorganisatie. Ze kan nog een paar jaar nadenken.

Tot slot van de dag, we hebben een appartement met keuken, eigen gemaakte soep om de kosten te drukken en van veel groenten te genieten.

Filed Under: Croatia, Slovenia

oktober 7, 2013 By Monique

Van Osijek naar Gajic en weer terug, een halve dag een halve eeuw

De afgelopen dag heb ik nogal wat beelden van Osijek op dit blog geplaatst die vooral lieten zien hoe mooi, en oud en geplaagd die stad is.

Vanmorgen, zondag, ben ik even naar het station gelopen omdat de stad daar ultramodern wordt. Er is een glazen overgang gemaakt over de sporen van de ene naar de andere kant van de stad.

De duiven zijn er nog niet aan gewend. 

Mensen nemen met de fiets de lift.


Naast het treinstation is er ook een gigantisch nieuw busstation.

Tot mijn verbazing kan je daar de bus nemen naar Frankfurt.  Alleen moeten ze wel de klok gelijk zetten.

Om 12 uur gaan we met Tvrtko naar zijn dorp. Zijn ouders, broers en grootouders wonen er. Het dorp heet Gajic en ligt ongeveer 4 kilometer van de Hongaarse en 4 kilometer van de Servische grens af, de vroegere buur die vijand werd, waartegen zijn vader nog heeft moeten vechten. We gaan een halve eeuw terug in de tijd.

Bij zijn ouders hangt de was,

In de kamer is het stil, zijn ouders eten na de kerk bij zijn grootouders, om de hoek.

De dashondjes waken niet maar soezen in de zon (er zijn er 3)

We lopen naar zijn grootouders

langs oude boerderijtjes

een koppel gebruiksganzen

een voetbrug over een vijver

langs het huis van de buren van de grootouders en

daar ontmoeten we de oma en een nichtje

en nog meer familieleden.

De schapen die zijn vader hoedt

en de jas waarin hij dat doet

Het varken voor van de winter.

We gaan weer naar zijn huis om foto’s van zijn broer te maken, de hondjes liggen er nog.

Als ik met hem aan de gang ga gaat Peter nog wat snapshots in de omgeving maken, dit is een traditionele muurversiering, met sjablonen gemaakt.

een voorraadschuur met gevlochten wanden.

De begraafplaats ligt vlakbij. Dit zijn oude houten kruizen, terwijl de aarde vers omgewoeld lijkt

en ook deze kruizen lijken een verhaal te vertellen (de bergen in de verte is Servie)

Lees de jaartallen en vraag je af wat dit betekent.

Tot slot het voetbalveld. ’s Avonds gaan we terug naar Osijek en maandag gaan we weer verder, terug richting Slovenie.

Filed Under: Croatia

  • Go to page 1
  • Go to page 2
  • Go to page 3
  • Go to Next Page »

Primary Sidebar

Blogberichten

  • Van Borst via sneeuw naar Letzebuerg het laatste landje van de 28
    Michael van schadebedrijf Leo Borst uit De Rijp is […]
  • Van Warschau via Wies en Piotr met de hond Roma via een voetbalacademie naar de oude adelaar en Mara en een vlinder op bed.
    De snelweg van Warschau naar het westen is een feest […]
  • Van een kauw die even op de foto wilde via Warschaubeelden van oliemensen en 2 presidenten met paarden naar een volle bushalte en de gewezen partnergemeente van Beverwijk
    We gaan terug naar het huis en de buurt van […]
  • Van Agata via Kuba en vogels en hondjes op olifantenpaadjes naar Michal en de kerk en een strijkplank naar een wintertijdbed met 2 apples.
    Zondagmorgen zijn we bij Agata. Zij woont samen met […]
  • Van didzkukuliai via een beverhond en een vrachtwagenhond naar Warschau
    In de het kleine huisje waar Mantas woont met […]
  • Van Kolka en Roja via scherpe zonnen en laag stof naar Warschau via Ukmerge, naar Mantas.
    Ik  moet heel vroeg op. Het vriest 5 graden. Het […]
  • Van Roja via een EUwc en dichte kerken naar de punt van Letland, Kolka.
    In the blog I wrote yesterday, I forgot this picture. […]
  • Van 3 fashionistas naar Romeo en Julia en een oprijzende boom naar een barse man in een leeg hotel bij -1.
    In het steeds kouder wordende Riga loop ik naar Liva […]
  • Van een trotse visser naar een Rusland met vissen en een tong naar de blues.
    Als ik ’s ochtends uit het raam kijk zie ik de buurman […]
  • Van een basiliek via een fiets van Amsterdam door de stromende regen terug.
    Door de vitrage van het keukenraam zien we ’s morgens […]

Archief

  • januari 2015 (1)
  • oktober 2014 (16)
  • juli 2014 (6)
  • juni 2014 (3)
  • mei 2014 (7)
  • januari 2014 (8)
  • oktober 2013 (10)
  • augustus 2013 (3)
  • juli 2013 (17)
  • mei 2013 (4)
  • maart 2013 (17)
  • november 2012 (1)

Categorieën

  • Belgium (1)
  • Bulgaria (4)
  • Croatia (6)
  • Cyprus (8)
  • Czech Republic (3)
  • Denmark (7)
  • Estonia (3)
  • Finland (12)
  • Germany (3)
  • Greece (1)
  • Hungary (2)
  • Ireland (8)
  • Italy (2)
  • Latvia (7)
  • Lithuania (4)
  • Luxembourg (1)
  • Malta (7)
  • Poland (4)
  • Romania (1)
  • Slovakia (2)
  • Slovenia (3)
  • Sweden (5)
  • The Netherlands (7)
  • United Kingdom (15)

Copyright © 2023 · Peter Hardewijn ·