We worden ontvangen in de keuken van de eerste van de 4 tieners die ik vandaag op de foto ga zetten.“Hey, that’s you”, zegt Peter tegen de moeder die thee zet. Het blijkt zo te zijn en ze zijn gelijk weer in gesprek. Het broertje van de tiener is ziek en wil niet op de foto. Het is zijn ambitie om een goede wielrenner te worden, maar om nu al publicitair aan zijn carriere te werken gaat hem te ver en hij duikt in een stoel tot groot genoegen van Jack Russel.
Buiten is deze Jack zo actief en slim dat hij in het hoofd van de balletjesgooiende mens gaat rommelen om te zorgen dat die bal ook in beweging blijft en hij wat te doen heeft.
De tweede tiener woont schuin aan de overkant van het landelijke weggetje, waar eieren verkocht worden.
De tweede tiener heeft ook een hond. Het ras weten we niet. Ze is klein en gaat gezellig op tafel liggen om een diepteportret van haar te laten maken.
En aan de waslijn hangt een dier in sokvorm waarvan niet duidelijk is of het een koe of een kat is; is afhankelijk van de manier waarop het in de wind waait.
We zijn in de buurt van Kenmare. Een klein dorp met 2 hoofdstraten die gevuld zijn met allerlei cafe’s en restaurants. De omgeving biedt ook hier zilveren stromen.
In de buurt van de tweede tiener staat een kleine National School, aan de tekeningen te zien een basisschool. Je vraagt je af of zo’n schooltje in dit vrij lege gebied bestaansrecht heeft, in ons land lijkt de schoolvergroting heilig te blijven. De kinderen hier zijn in ieder geval blij dat ze hun snor even op het raam kunnen plakken.
Op weg naar de derde tiener stoppen we bij een houthakker. Als hij even uitrust blijkt hij een Westgraftdijker tvproducer te zijn die hier inspiratie op doet. Voor zijn kinderen wil hij graag stoer op de foto.
Ook nog van dichtbij.
De derde tiener woont in een voormalig vakantieoord. Het is een groot terrein met veel rommeligheid.
Ook hier weer een Jack Russel. Deze kan weggeworpen stenen uit de beek halen waar hij steeds met veel enthousiasme inspringt.
Gisteren heb ik iets over mijn zus verteld. Ik had haar gevraagd om een foto van haar te mailen zodat iedereen kan zien wie zij is. Terwijl ik dit schrijf komt de foto binnen. Dan er ook maar direct op.
De vierde tiener woont in een nieuwbouwwijk van Kenmare. Zij heeft een golden retriever die niet bij Peter is weg te slaan, wat hij ook niet van plan is. Het is een gezellige hond die graag mee-eet van het broodje kaas dat hij eet.
Bij zo’n nieuwbouwwijk hoort een winkelcentrum. Met een Lidl. Lidl is een soort baken in Europa. Overal waar je komt vind je ’m en dat is eigenlijk wel prettig merken we.
In het winkelcentrum is een grote drogisterij. Of dit de eigenaar is? In ieder geval staat hij constant in een vijzel te roeren.
Een leegstaande winkel is een tijdelijk actie- en informatiecentrum voor dieren die een baas zoeken.
En op de parkeerplaats zit een trotse Husky achter het stuur van een Toyota Landcruiser, een auto waarvan Peter zegt, “Mooi he”, en dat is nogal vaak. Het stikt er hier van.
In het vallende duister gaat een oude man naar de kerk. In de kerk zit een andere oude man.
Dan deze heilige maar even ondersteunen.
En is het bijna donker.
