Dit is de ingang van het gymnasium in het centrum van Ryga, de hoofdstad van Letland. Straks komt Toms hier uit en ga ik met hem naar zijn ouderlijk huis, 40 minuten hier vandaan.
Ook Ryga is een historisch belangrijke stad die veel overheersers, bouwers en culturen heeft gekend. Net als de hoofdstad van Litouwen, Vilnius. De vorige keer schreef ik dat die stad ten NoordWesten van Amsterdam ligt. Een trouwe lezeres reageerde; ten NoordOosten! Natuurlijk, mijn hoofd dacht NO en mijn vingers deden NW. Ryga is commerciëler en groter dan de vorige stad, lijkt ook harder en veel rijker. Je kunt zien wie nu de baas is.
Ik drink een slokje water, en ga een eindje lopen terwijl ik wacht.
Ik ben in het centrum. Daar staat een historische kerk die gesloten is voor publiek.
Dan wring je je in alle bochten om je erg kleine vrouwtje er met de hele toren op te krijgen als je niet naar binnen mag.
Daarna probeert zij hem met de hele voorkant.
Hij gelooft er niet in.
Voor zover zij nog kunnen kijken: zij zien het ook niet zitten. Nog nooit zag ik beelden zo misprijzend hooghartig kijken.
Het wordt voelbaar kouder. Dat vraagt veel gebreide mutsen.
En kijken waar de eerste vlokken blijven.
En kijken naar je zelf. Of je nog bruin bent.
Ryga is de moneymaker van de Baltische staten. Veel mensen uit Litouwen vinden er werk. Er zijn ook veel Russen, nog vanuit de historie. Zij willen eigenlijk dat Letland Russisch is. Deze foto heeft daar niks mee te maken. Laat zien dat de stad steeds meer gerenoveerd wordt.
Deze tekening staat op het gebouw hiervoor. Als je zo’n tekening op een muur ziet, ontstaat er een overdaad aan associaties over hoe samenlevingen zich ontwikkelen. Zo, dat is gezegd en laat ik het verder los.
In de tuin van Toms huis staat dit vaartuig op het droge. Een beetje misplaatst zo ver van water.
Toms woont in een huis met een heel grote tuin. Voor zover ik begrijp met zijn broer, ouders en grootouders.
De tuin is vol schilderachtige
elementen, die soms
aan een vroege Mondriaan of een oude Van Gogh doen denken.
Bomen worden hier slangen.
Onbedoelde sculpturen, al lang vergeten, worden
gorillaportretten.
De laatste foto’s van Toms voor het donker wordt. Hij moet direct hierna trainen voor volleybal.
Morgen om 4.45 gaat zijn vliegtuig naar Turkije.
Daar heeft hij een trainingskamp.
Toms wil meedoen met de Olympische spelen als beachvolleyballer. Kijk denk ik, dat is al de tweede tiener in mijn project die Olympische ambities heeft. Misschien komen ze elkaar over 6 jaar wel tegen.
’s Ochtends vroeg vertrekken we met koude regen uit Ryga. Op weg naar Tallinn, de hoofdstad van Estland.
Onder het rijden door maak ik met mijn iPhone foto’s van het gelijkvormige maar niet saaie landschap. Met een appje bewerk ik ze.
De grens ziet er uit als een filmstill van een treurige Amerikaanse film.
Even buiten het directe centrum vinden we dit appartement met deze sprei op bed. Tja, dat krijg je als je camper in de kreukels is gereden. Er waren veel campings langs de weg.
In Tallinn is het veel kouder dan de vorige dagen. Mensen lopen hier in, wat in Nederland, winterkleren zijn. Wij doen wat anders aan en besluiten morgen de stad verder te verkennen.