Dat de weersverwachting van gisteren uit zou komen hadden we eigenlijk niet verwacht, maar de tv begon om 8 uur met een onheilspellend beeld en vanuit het raam zag het er uit zoals voorspeld.
Voorzien van warme skibroek en andere warme kleren gaan we op stap om Dublin te verkennen, vergezeld door een ijskoude noordenwind en Ieren met een lichtelijk verbaasde blik over zoveel klimatologisch onrecht. Op de hoek van onze straat staat een oranjeman kranten te verkopen voor 1 euro en op zijn lijf het belangrijkste nieuws.
Het is binnenkort St. Patricks Day. Een winkel in het centrum is daarom helemaal ingericht op verkoop van “IERS”.
Het loopt er nog geen storm, maar een paar klanten kijken rond tussen al dat groene vaderlandse. Dat vaderlandse is wel te verwachten bij een jong land dat nog maar ongeveer 1 eeuw een zelfstandige republiek is met een geschiedenis van verschrikkelijke armoede en bloedige strijd.
In de winkel staat ook een hoofddekseltweelingdrinkding waarvan de 2 blikjes in het echt waarschijnlijk vervangen worden door Guinness.
Dublin is vergeleken met Londen een kleine stad met bijna alleen maar laagbouw. Het hoogste punt dat wij zien is “The Spear”, een lange dunne speer die midden in een belangrijke straat naar de hemel wijst. Hoe ver kunnen wij niet inschatten, wel heel hoog, maar niet eens zo indrukwekkend.
Dublin is een stad met heel vriendelijke mensen. Een jongen uit Congo loopt een tijdje met ons op en laat ons zijn immigratiepaspoort zien om te tonen dat hij niet illegaal is. Omdat we hem geen werk kunnen bieden gaat hij al snel zijn eigen weg. Waarschijnlijk is er een groot werkloosheids- en armoedeprobleem, gezien allerlei bedelaars,
jonge mensen die zich als wandelende reclamezuilen verhuren voor restaurants
of om tatoeages te zetten of te verwijderen,
musicerende dames die mij een avondconcert aanbiedt
en zielig uitziende mannen die de wereld met enige afstand bekijken.
Ik ontdek een Karin Millenwinkel. Dat merk ken ik uit Amsterdam en ik ga binnen om laarsjes te passen. Mijn rechtervoet zegt me dat het laarsje iets te klein is. Ik doe het niet !
Dit halfjaar is Ierland voorzitter van de Europese commissie. We ontdekken op een gebouw een Europese vlag en daarvoor een standbeeld dat niks met die vlag te maken heeft. We geven de stenen man een taak: Europa dragen naar de toekomst.