Langs de kust van het dorp waar we zijn zie ik op een ochtendwandeling dit historische tafereel. Zo stel ik mij de communistische vakantie van vroeger voor. Achter het huis rechts ook nog een oude Trabant of Wartburg.
Dit is de huidige Russische aanpak. Een resort naast het pand van de vorige foto. Die Russische 8 cylinder Landcruiser zagen we ook bij het vliegveld van Cyprus en van Malta.
Dit is het bedrijf van de visboer die allerlei gefrituurde vis verkoopt. Hij slaapt nog.
Zijn buurvrouw is vanaf 7 uur met haar winkel bezig. Ik heb er nog geen klant gezien. Misschien zit ze te ver van het strand.
Met de tieners heb ik afgesproken ze te ontmoeten bij Hotel Bulgaria in het centrum van Burgas. We zijn vroeg en gaan via deze hal een kop koffie drinken in de lobby.
Dit meisje, verstopt achter een tijdschrift, gaat ons misschien aan koffie helpen, we weten het niet zeker. Eindelijk staat ze op in haar korte broekje en maakt zuchtend koffie.
Hotel Bulgaria is 17 verdiepingen hoog en nog duidelijk uit een andere cultuur. Nu is zij reclamezuil voor Coca Cola.
En de brutale buurvrouw van een gebouw uit nog een andere cultuur. Culturele wisselingen zijn kenmerkend voor dit land.
Naast de kerk ijs.
En dan strand met, beachvollybal,
doodshoofden uit Tibet,
een los oog uit Tibet (aan het strand is een tentoonstelling over Tibet die ik niet begrijp omdat alles in het Bulgaars geschreven is)
Vanaf het strand een pier de zee in
met een meisje die een jongen spot
hard komt aan rennen
om op de leuning te klimmen
en zich vervolgens kromt en afzet
om te verdwijnen
in de zee, 10 meter naar beneden.
Ze kan het nauwelijks geloven.
Dit meisje wil ook graag springen, maar durft toch niet.
Aan de rand van het strand staat een Ceasar, die
zo ijdel is dat hij zelf vraagt om op de foto te mogen, alleen en
met de anderen die het strand schoon moeten houden.
Hij zag mij bezig met mijn tienermeiden, daarom wilde hij waarschijnlijk ook.
Foto’s maken, foto’s maken………………………………….
………….en luisteren naar denkbeeldige muziek in een prachtig strandpark met de voeten omhoog voor de koelte
onder koude blik
en onbedoelde verkoeling, onverwacht maar
zeer gewenst.
na het turnen op het strand.
Ik heb dorst en krijg thee op een leeg terras van een meisje dat het fijn vindt om Engels te praten.
Naast het terras staat deze mevrouw zonder succes te bedelen.
Naast haar deze man in scootmobiel die molens verkoopt.
Er is net een bus met witte marinemensen in het park aangekomen. Deze doet alsof hij op de brug staat. Oefent vast voor morgen op het droge.
En deze gaat nog even met zijn moeder mee voordat hij morgen uit vaart.
Een laatste massaselfie, dan verlaat ik het park.
Zij blijft..