Dit is het zondagmorgenuitzicht uit ons raam. Beneden voor schuurtjes garages, links een origineel huis, daarachter een grote bouwplaats en daarachter weer heuvels, natuur en de oude stad. Uitzicht op Vilnius.
Beneden maakt een man van pallets gelijke stukken hout met een slijptol.
Wij nemen een taxi naar het centrum van Vilnius langs een brede weg met nieuwe en in aanbouw zijnde projecten.
In het centrum van de stad stikt het van de kerken. Welke geloven er zijn is niet zo makkelijk te achterhalen, we gokken op rooms, grieks, en russisch.
Dit touwtje scheidt de gelovigen van de rest. Hij weet wanneer het open en dicht moet. Een soort Petrus. Zij mag er gelukkig uit.
Het slaapt er hemels. Later zag ik haar in andere kerken een dutje zitten doen.
Dit is een winkeltje met Litouws design en chocola. Lijkt Fins, maar is van hier.
Zij staat in de winkel ernaast met barnstenen sieraden en magneetjes. Zie ziet me niet, is aan het wachten tot ze wordt afgelost.
Ze wil wel/niet op de foto.
Deze kerk is onderdeel van een 500 jaar oud complex.
Ik geef hier wat toeristische informatie, de volgende foto’s spreken voor zich.
Zelf vind ik dit een onbegrijpelijke opstelling in een kerk.
Vilnius begint binnen te komen.
En door dit poortje gaan we verder.
Het is ongekend mooi weer en warm. Als ik onder deze foto Venetie zou zetten zou dat niemand opvallen.
Maar het is dus een stad 2000 kilometer ten noordwesten van Amsterdam.
Bij een andere kerk, bij de ingang in een muur, zit deze mevrouw te bedelen.
Aan de andere kant van de muur is deze kloostertuin.
Met Russich Orthodoxe priester.
en met mijn “selfiesilhouet”.
Uit een andere kerk komen deze mensen met baby’s, iedereen is op zijn zondags.
Boven de straat is een overgang met deze engel.
Zij slaan hun ogen ten hemel
De engel slaat toe.
Het koor ziet het aan en oordeelt.
En deze Ierse dame, retired nurse from Dublin, is helemaal dol op baby’s en Litouwen. Ik maakte een foto van haar, zij van ons.
Bij dit stalletje koop ik een magneetje en dan lopen we terug.
Naar de burcht.
Langs een accordionist met schaterend publiek dat lol heeft om iets dat ik niet gezien heb.
Een skater voor de kathedraal met
een propeller op zijn hoofd voor het evenwicht (hij heeft het zelfde truitje als Patrik uit Zagreb, maar dan groen).
Hij roept dringend om een euro, maar ik heb alleen papieren Litouws geld.
Als ik de weg naar boven, naar de burcht ga, komen deze 2 vriendinnen naar beneden in hetzelfde vestje, dat zie je niet vaak bij vrouwen.
De weg is steil en glad met Italiaanse cowboylaarsjes.
Ik ben op het dak van de wereld, in goed geestelijk gezelschap. Van hieruit kan ik de mensheid zien in al haar
ijdele genegenheid
hondse trouw
troostende handelingen gadeslaan.
Het mooie park beneden heeft onbegrijpelijke graffiti.
Een laatste blik, dan op naar de buurtwinkel
waar ik mijn avondeten haal.