’ Ochtends word ik wakker van het gegorgel van de ijskast. Als ik wakker ben, weet ik dat het de stromende regen buiten is. We hebben een apartement met een walnotenboom. Ik red er een aantal van de weg voordat ze tot prut gereden worden.
Die weg verdwijnt verderop in 100% vocht.
We zijn in een gehucht dat Adergas heet.
Er staat een kerk en een klooster zonder monniken.
Toch moet er iemand zijn die daar deze walnoten
en deze doppen verzamelt.
De verregende sport- en speelplek tegenover de kerk lijkt in geen jaren meer gebruikt, wat raar is in dit land. Alles is hier opgeruimd en netjes.
Ineens lopen er 100 mensen bij de kerk die door deze twee mensen gefotografeerd worden. De kerk heeft een bijzonder Mariabeeld. Vandaar; Slovenie is behoorlijk katholiek.
Er hangen blauwe touwtjes om de koeien tegen te houden. Grappig dat een boer in de Beemster, bij ons om de hoek, ook blauwe touwtjes gebruikt met hetzelfde doel. Koeien zijn kleurenblind. Dus waarom, ik heb ze in andere landen ook gezien, blauwe touwtjes. Op reis verbaas je je vaak over schijnbaar onbelangrijke dingen, maar of het onbelangrijk is is maar de vraag.
Het omliggende gebied is een natuurgebied in het kader van Natura 2000. Reden: er leeft in de zomer een bijzondere geel met zwarte libelle. En dan ineens deze voor mijn voeten. Hij kan met gif spugen en is zeker geen libelle.
Ineens zie je dan overal een beest. Zoals deze betonklodder in het asfalt, of is het een fossiel?
’s Middags ga ik Anja
en haar vriend Christian fotograferen.
Anja is de zus van Nina van gisteren. Zij woont in een buurt met veel groen en erg kleine straatjes die soms dood lopen. Slovenie is half zo groot als Nederland en heeft ongeveer 2 miljoen inwoners. De infrastructuur lijkt daaraan aangepast. Moeilijk manoevreren, zeker als alles nat is met slecht zicht.
In huis is het een overweldigende chaos die ik verder hier niet laat zien.
Anja en Christian, ontvangen me met open armen evenals
haar Yorkshireterrier die ik verder niet meer zie. Zijn naam is op het raam geplakt.
Peter loopt buiten in de stromende regen omgevingssnapshots te maken.
Dit is bij de buren.
Om te schuilen gaat hij in de auto zitten en kijkt naar een andere auto.
Tot hij gevonden wordt door de grootouders van Anja en NIna, die naast hen wonen. Hij krijgt koffie en koek en met handen en voeten praat hij in het Sloveensduits over bijen. Hij krijgt een grote pot honing in een gouden tasje. Opa is bijenhouder.
Later poseren zij met Anja voor mij.
Het regent nog steeds als wij weggaan. Morgen gaan we naar vriendinnen van Anja. Ze zijn vol verwachting, dat maakt zo’n nat uitzicht tot een vrolijk stemmend vergezicht.
Anja en Christian hebben me geweldig ontvangen en
Anja regelt ook nog mijn fotoshoot voor morgen.