augustus 2013

Vandaag is het maandag. Gisteren, zondag, rijden we langs deze energiedromen voor Nederland. In Duitsland hebben ze het begrepen. Ons landje vindt Peter in een aantal zaken soms een domme modderput in een hoekje van Europa. De zondagavond besteed ik aan het uitzoeken van nog resterende portretten voor de blog.

Portretten van

Sarianne

Kristiina

en Eveliina. De jongste, Anniina, staat al op een eerdere blog.

Maandagmorgen, 10.30: thuis. Opruimen en de buit uit Helsinki uitpakken: een jurkje van Karin Millen en een rookapparaat van Stockman om vis te kunnen roken, net als Matti en Tuula op een vorige blog doen.

Ik ga me beraden op mijn reis naar de resterende landen, Slovenie, Kroatië, Czech Republic en Slowakije. Als mijn lezers daar contacten hebben of kanalen weten: GRAAG!

Deze foto is een van een serie die ik van Tiina maakte. Zij is al lang niet meer op de foto gezet. Dat maken we goed na de fotoshoots met haar 4 dochters. We zijn benieuwd of we haar weer zien. Dat zou erg leuk zijn.

(This is 1 picture of Tiina of a lot of pictures I made of her. It’s a long time ago she had been pictured and we make an end of that “sorrow”, after the photoshoots with her 4 daughters. We are curious if we see her again. It should be very nice te meet her somewhere again and to spoil her a bit.)

Dinsdagochtend gaan we met Huub en Trudie naar Talinn. Dat is een dag heen en weer vanuit Helsinki. Er gaan heel veel Finnen heen en weer. Op de terugweg blijkt waarom. Dit is de kleurige haven van Helsinki.

Dit is het eerste dat we zien in Talinn, een nieuwe flat aan de haven met een designlampje.

Met de “hop on en hop off” maken we een rondrit. De sovjetster is het tweede dat ik zie.

Talinn valt ons tegen. Het is duidelijk een kwetsbare stad in opbouw. Planologie lijkt hier niet te bestaan, je bouwt waar je wilt en wat in de brand stond, blijft staan.

Een paradijs voor projectontwikkelaars en anderen die risico’s durven nemen.

Dit meisje slentert op haar roze slippertjes over een stoffig parkeerterrein tussen wat auto’s. Het ligt vlakbij het station.

Toen ik goed keek zag ik dat ze in functie is. Ze is parkeerwacht. Dat verband op haar linkerbeen is misschien een bedrijfsongeval?

De boot terug, drijft op alcohol, goedkoop en belastingvrij te koop in Estland. De Finnen sjouwen met tassen, karren, dozen en pallets vol. De boot is behangen met alcoholreclame. Het ziet er op zijn minst raar uit.

Woensdagmiddag moeten we met de boot naar Stockholm. Voor we gaan verstop ik me tussen de mensen op de trappen van de dom op het Senaatsplein.

Voor wie me niet kan vinden, hier.

Op het plein zingt een man operaliederen. Het klinkt prachtig. Vraag me af of het play back is met behulp van dit muziekkarretje.

Tieners uit Hessen vragen me om samen met hen een gekke bek te trekken. Daar wordt een foto van gemaakt: het is een schoolopdracht. De moeilijkste. Ze hebben hun punten gehaald.

Op weg naar de boot zitten deze echte muzikanten. Zij krijgen mijn laatste Finse euro’s.

We vertrekken vanaf de Oympiakade. Het is een beetje weemoedig vertrek. Helsinki en Finland is ons erg goed bevallen. Een warm land. We twijfelen nu over een verblijf in Stockholm.

De kade waar we vertrekken is waarschijnlijk gebouwd voor de Olympische Spelen van Helsinki waarvan ik het vermoeden heb dat dat ergens in de 50-er jaren moet zijn geweest. Deze man strekt Olympisch zijn hardloopbenen en wuift ons op die manier weg

en dit is voorlopig het laatste dat we van Helsinki zien.

Op de boot naar Zweden probeer ik nog iets van Finland mee te nemen, maar deze elanden die door iedereen rendieren worden genoemd bevallen me niet. Te pluizig en een Zweeds jasje aan.

Als we de boot af rijden zien we deze heren genieten van het interieur van het schip.

We rijden gelijk door naar Kopenhagen. Zweden doet ons hard en rationeel aan. Stockholm is ons te druk. Onze camping ligt ten noorden van Kopenhagen in een prachtige streek met korenvelden en bloeiende bermen. Waarom kan dat in Nederland niet?!

We fietsen langs de kust met uitzicht op Zweden

over een fietspad met rozenbottels

en een zwemmende boom

en wuivende Deense blonde meisjesharen

die een detail van dit landschap zijn.

De volgende dag gaan we naar De Bridge. Deze brug verbindt Kopenhagen met Malmo en is tientallen kilometers lang en heel hoog. Een van de crimi’s die ik bewonder is naar deze brug genoemd en dat wil ik zien. Dit is de aanloop.

en dit de brug.

Beneden in het water ligt een wrak, een overgebleven requisiet?

De brug terug.

Ik heb vele afleveringen genoten van Borgen. Die speelt grotendeels in het regeringscentrum van Denemarken, Christiaansborg. Ik probeer de goede houding uit.