• Skip to main content
  • Skip to primary sidebar

You-R-O-Teens

  • Home
  • About
  • Portraits
  • Blog
  • Book
  • Contact

Estonia

oktober 20, 2014 By Monique

Van een Eilandeiland via kletsende kauwen en een leeg berkenland met een filmbus via gedachten onder een groene muts naar Riga terug.

Als ik ’s ochtends uit het raam kijk schijnt de zon in Kuressaare. Ik heb kort geslapen.

Dit paartje kauwen en hun honderden soortgenoten hielden mij uit mijn slaap. Zij houden de hele nacht luide kauwenpraatjes in hun kolonie in de bomen voor ons hotel.

De knijpers van de buren geven aan dat het een zonnige dag is.

Deze graffiti staat op een muur van een hostel/onderwijsgebouw dat mede door bijdragen van de EU is gerenoveerd. 

Het eiland Saaremaa is behoorlijk groot. Zomers komen er veel toeristen, zowel uit Estland als uit de Scandinavische landen. Voor ons en met ons veel Nederlanders een onbekend en vooroordelend-onbemind gebied.

Het is herfstvakantie en ridders met fietshelmen dolen over de wallen rond het kasteel.

Schoolklassen lopen hand in hand door het park op weg naar

een Estse pannenkoek voor 2 euro.

Saaremaa, dat “Eilandeiland” betekent, wordt omringd door koud zilvergrijs water. In de verte, achter die donkere streep ligt Letland.

Tijdens onze rit naar de volgende tieners komen we langs grote campings. We willen zien wat we nu niet kunnen doen door de aanrijding van 2 weken geleden. Dit is de receptie van een van die campings waar iemand zijn koffer nog heeft laten staan

met basisbehoefte aarde. Grond om te laten groeien of grond om heimwee te voeden.

Verderop langs de lange stille weg een bushalte voor de wijde omgeving.

Om het lange wachten te veraangenamen; vitrages, een belletje en

oude kussens op de banken, een plantje en tijdschriften.

Het hokje dient ook als plek voor brievenbussen van mensen in de omgeving.

Deze vuurtoren staat al meer dan 100 jaar de lucht in te priemen.

Een paar kilometer verder bouwen mensen honderden torens van losse stenen op een strand. Er is nu niemand. Ze bouwen alleen zomers?

Het eiland is een paradijs van berken.

Ze zijn de sprookjesfluisteraars van dit land. Ik zie bijna wolkjes verhalen uit hun mond vervliegen.

Aan deze lange weg wonen

Sille Riin en haar broer (…and her brother)

Uku Pärtel.

Hun jongste zusje klimt verlegen de trap op als we bij ze binnen komen en kijkt op een afstand op ons neer. (Their youngest sister is a bit shy. She climbs the stairway and looks from a distance to us).

Hun huis is omgeven door bomen, bos, gras, natuur en (their house is surrounded by wood, grass, nature and

een filmbus die 3 jaar geleden rondreed in het kader van Tallinn als culturele hoofdstad en (a filmbus that crossed the Baltic when Tallinn was cultural capital)

een grafische poes, die al net zo van de leegte houdt als de mensen hier.(a graphic cat who likes an empty country too)

en een 7 maanden jonge hond die ons overal volgt (and a young dog, 7 months, who follows us everywhere)

Van een oude tak maak je een hooivork en het laatste restje gele verf beschermd de zaagwond van de appelboom. (a hayfork from een old piece of wood and old yellow paint to care the wounded appletree)

Op de oude boerenschuurdeur een wereldse hartekreet. (on the old barndoor a global cry)

Deze bloemen, die in Nederland Afrikaantjes heten, (these Estonian flowers, in Dutch “small Africans”, inspire Mikk to make wine of them)

zijn voor Mik, de vader van de tieners, de inspiratie voor een experiment om wijn te maken.

Mikk is leraar film, houdt van het landleven, verbouwt een groot huis en experimenteert in het maken van wijn zonder druiven. (Mikk makes and teaches film, he likes to do experiments by making wine without grapes and is rebuilding a great longhouse)

Sille Riin houdt van bakken en begint misschien ooit (………loves baking and perhaps starts a)

een taartenbakbedrijf met Estse specialiteiten. (a bakeryfirm with Estonian specialties)

Inga is de moeder van de tieners. Zij geeft muziekles op een Kindergarten.(Inga is the mother, she gives musiclessons on a kindergarten)

Uku Pärtel houdt van voetballen, judo, (…loves football, judo )

cijfers en wiskunde. (objectives and mathematics)

Als we naar huis rijden komen we langs de plek waar ooit, ver voor onze jaartelling een meteoriet is ingeslagen. Het is een mythische plek. De eerste president van het land na de de bevrijding van de Sovjets, vertelde aan George Bush over het goddelijke belang van Estland, door met zijn pen een gat te prikken in een globe die in het Witte Huis stond: “This is divine Estonia!”, Er kan nog veel meer water in.

Zondagmorgen 8.50 uur, koude regen,

wachten op de boot naar het vaste land,

zonder souvenir. De winkel achter de pop is dicht.

De gedachten onder deze muts op de boot staan open.

Halverwege de middag komen we aan in Riia (zo staat het op een verkeersbord in Estland, In Ryga (in het Lets), Riga (in het Nederlands).

Letlanders zijn trots op hun onafhankelijkheid en hebben daarom lange beelden en

lange politiejassen.

We hebben een appartement aan de rivier. Het zijn de 2 ramen naast de boogvormige deur. 

in het centrum van de oude stad

met bijna vervallen trots die overal opgeknapt wordt. Als we binnen een lampje aan doen springen de stoppen.

Niemand kan ons helpen.

Dan vindt Peter een kastje in de gang buiten het appartement.

We hebben weer licht.

Filed Under: Estonia, Latvia

oktober 16, 2014 By Monique

Van een koud Talliinn met Louis via een lachende boot met Anneke naar een vlek in de Baltische Zee met kunst.

Dit is het eerste dat ik zie als ik ’s ochtends de deur uit ga naar een supermarkt. Dit is de hoek van mijn straat. Het is hartstikke koud. En het waait.

Voor de supermarkt staat deze bus. Ik raad: een methadonbus, een HALTbus, een ITbus voor jongens? De website maakt mij niet wijzer.

Het tuincentrumpje laat de spullen hangen voor volgend jaar als in juni de zomer begint.

Ook hier wordt minutieus aan bladharken gedaan.

Als ik verder de stad in loop stuit ik op deze demonstratie tegen

oude symbolen. Estland kent een grote minderheid Russen. En ook hier kijken Esten en Russen elkaar met een voorzichtig scheef oog aan. Tenslotte zal men moeten samenwerken. (2 jaar geleden was ik een dag in Tallinn en toen heb ik ook een foto gemaakt van deze ster en op de blog gezet).

In het historisch centrum met teveel op toeristen gerichte zaken staan mannen te verkleumen. Zij moeten mensen het restaurant in zien te krijgen. Door de kou is er niemand, alleen wij en we krijgen dan ook veel aandacht. Ze steken vuur voor ons aan.

Deze laat ons gaan, geen eer aan te behalen.

We hebben te weinig tijd om Tallinn verder te bekijken. Jammer, maar  we moeten naar

Louis voor dat het donker wordt. Louis spreekt Russisch, Ests, Engels en 

Nederlands. Hij is de zoon van Fons. Fons is een Nederlander die al 18 jaar in Estland woont en daar een eigen bedrijf heeft .Louis woont bij zijn Oekrainse moeder in een ander huis. De foto’s maken we bij Fons. 

Fons woont naast een mooi park, waar stenen door bankjes zakken. Ze kunnen immers niet zitten.

Er is een Japanse tuin waar mannen doorheen banjeren die net klaar zijn met stucwerk ergens. Het is over 6-en, een uur eerder dan in Nederland en het wordt nu snel donker.

Als we bij ons appartement komen is het donker.

Mensen die hier wonen zijn het gewend. Wij vinden het wennen. Deze mensen zitten in een cafe in een oud kraakachtig pand tegenover ons.

Daartegenover wonen geestverwanten die zich laten inspireren door Berlijn. Mijn inspiratiebron is bloemetjesbehang.

Dat werkt lekker.

De volgende morgen, 16 oktober gaan we naar Saaremaa, een groot eiland in de Baltsiche Zee op 4 uur rijden en varen van Tallinn. Op de TomTom verschijnt een bootje. Het bootje lacht. Benieuwd wat de echte boot doet, en ja, ik rijd 6 kilometer te hard.

We moeten naar deze vlek boven de koude grijze zeehorizon. Het is 2 graden boven nul

Dat is de boot en

inderdaad: lacht!

Met je kouwe klauwen een visje aan je haakje frummelen vinden sommige mensen een sport.

Bij dit plaatje heb ik een tijd staan puzzelen. Maar na enkele minuten: het is logisch, je laat een drenkeling niet verzuipen.

Deze Baltische kroont zichzelf iedere overtocht weer als de koningin van de wateren. Zij bedient de kantine aan boord. Haar blonde pony is ragfijne vitrage die haar potloodwenkbrauwen flatteren. Op haar boot vaart ook Anneke mee. 


In het echt is Anneke voor ons iemand anders, maar dit is wel een mooie ambitie.

Bijna alle hotels zijn dicht op dit eiland. Wij hebben een redelijke kamer met dit uitzicht

en deze kleuren aan de rechterzijde. Hier is alles grijs behalve was en garagedeuren.

Aan de andere zijde  zie ik door een verveloos venster deze kop. Het blijkt 

het raam van een vervallen gebouw met een school of centrum voor beeldende kunst te zijn. Morgen gaan we dit eiland verder verkennen voordat ik overmorgen shoots met tieners heb.

Het was niet zo makkelijk om een moment te vinden om Louis te fotograferen. Hij is heel druk met zijn schoolwerk

Maar we hebben kort en fijn gewerkt samen.

Filed Under: Estonia

  • Go to page 1
  • Go to page 2
  • Go to Next Page »

Primary Sidebar

Blogberichten

  • Van Borst via sneeuw naar Letzebuerg het laatste landje van de 28
    Michael van schadebedrijf Leo Borst uit De Rijp is […]
  • Van Warschau via Wies en Piotr met de hond Roma via een voetbalacademie naar de oude adelaar en Mara en een vlinder op bed.
    De snelweg van Warschau naar het westen is een feest […]
  • Van een kauw die even op de foto wilde via Warschaubeelden van oliemensen en 2 presidenten met paarden naar een volle bushalte en de gewezen partnergemeente van Beverwijk
    We gaan terug naar het huis en de buurt van […]
  • Van Agata via Kuba en vogels en hondjes op olifantenpaadjes naar Michal en de kerk en een strijkplank naar een wintertijdbed met 2 apples.
    Zondagmorgen zijn we bij Agata. Zij woont samen met […]
  • Van didzkukuliai via een beverhond en een vrachtwagenhond naar Warschau
    In de het kleine huisje waar Mantas woont met […]
  • Van Kolka en Roja via scherpe zonnen en laag stof naar Warschau via Ukmerge, naar Mantas.
    Ik  moet heel vroeg op. Het vriest 5 graden. Het […]
  • Van Roja via een EUwc en dichte kerken naar de punt van Letland, Kolka.
    In the blog I wrote yesterday, I forgot this picture. […]
  • Van 3 fashionistas naar Romeo en Julia en een oprijzende boom naar een barse man in een leeg hotel bij -1.
    In het steeds kouder wordende Riga loop ik naar Liva […]
  • Van een trotse visser naar een Rusland met vissen en een tong naar de blues.
    Als ik ’s ochtends uit het raam kijk zie ik de buurman […]
  • Van een basiliek via een fiets van Amsterdam door de stromende regen terug.
    Door de vitrage van het keukenraam zien we ’s morgens […]

Archief

  • januari 2015 (1)
  • oktober 2014 (16)
  • juli 2014 (6)
  • juni 2014 (3)
  • mei 2014 (7)
  • januari 2014 (8)
  • oktober 2013 (10)
  • augustus 2013 (3)
  • juli 2013 (17)
  • mei 2013 (4)
  • maart 2013 (17)
  • november 2012 (1)

Categorieën

  • Belgium (1)
  • Bulgaria (4)
  • Croatia (6)
  • Cyprus (8)
  • Czech Republic (3)
  • Denmark (7)
  • Estonia (3)
  • Finland (12)
  • Germany (3)
  • Greece (1)
  • Hungary (2)
  • Ireland (8)
  • Italy (2)
  • Latvia (7)
  • Lithuania (4)
  • Luxembourg (1)
  • Malta (7)
  • Poland (4)
  • Romania (1)
  • Slovakia (2)
  • Slovenia (3)
  • Sweden (5)
  • The Netherlands (7)
  • United Kingdom (15)

Copyright © 2022 · Peter Hardewijn ·