Dit is Katherine. Zij runt kindercentrum Tbexbix in Bormia, een nevenstad van Valetta. Op de achtergrond staan Matilde en Anja, vrijwilligsters uit Zweden en Duitsland. Via het EUprogramma Youth in Action zijn zij bij Tbexbix gekomen.
Dinsdag nemen we afscheid van haar. Ze geeft ons een folder mee om op de blog te zetten. Die zie je boven haar. Probleem is dat-ie in het Maltees is. Een taal die weinig mensen spreken buiten dit eiland.
Op woensdag gaan we naar een boulevard waar een surfclub is. Daar ga ik Joanna ontmoeten. De boulevard heeft hoge stoepen. Onze auto komt er tegenaan en er raakt een strip los. Peter vindt dit. En maakt de strip weer vast. Merken ze nooit.
Het terras van de surfclub is nog leeg. Ik wacht.
Ze verkopen pizza’s die de naam van voetballers hebben. Als je goed kijkt zie je oude foto’s van ooit bekende Nederlandse voetballers.
Op het raam nog meer voetballers van vroeger. Hier een jonge Johan Cruijf op het raam met de Middelandse Zee op de achtergrond.
Het terras blijft lang leeg. Joanna belt dat ze later komt.
Dan maar de boulevard heen en weer lopen. Topless zonnen is hier verboden. Het verbod in Russisch is er later op geplakt.
Dit kunstwerk is het symbool van heen en weer kuieren over de boulevard.
Even een dutje tussen heen en weer met sandalen uit.
En dan weer op stap om de kilo’s er af te krijgen.
Malta is in oppervlakte 2 keer zo groot als Texel. Maar vergeten wordt dat Malta erg driedimensionaal is. Soms wel meer dan 10 verdiepingen hoog. Dus met de wet van Pythagoras moet er een andere uitkomst zijn voor het volume van dit eiland en wat dat betekent voor kuieren.
Het blijft leeg, het blijft wachten.
Nog even lezen in de rust.
Met kind, telefoon en hond op stap nu het nog kan. Hondje kijkt somber en wil naar huis. Door die telefoon krijgt hij geen aandacht meer.
Je kan er wel lekker onderuit mee werken.
Dit is een agent die het verkeer regelt dat op Malta vrij chaotisch is. Eigenlijk doet ze niks, ze staat er gewoon.
Meters onder de boulevard zoeken de eerste toeristen een holte in de stenen om lekker te liggen.
Daarboven deze poster die oproept om op een bepaalde partij te stemmen met de EUverkiezingen.
Daar tegenover weer een beeld van een vis die een man eet.
En nog meer toeristen die gaan zonnen.
En een mevrouw die ook de binnenkant van haar handen wil bruinen.
In de stenen van de boulevard die de zee tegen moeten houden staan afbeeldingen gebeiteld. Hoe oud die zijn? Ik heb geen idee.
En hier was een hond te vroeg.
Dan zie ik Joanna komen en kunnen we aan het werk.
Dit is ‘r. Hierna laat ik een aantal foto’s zien die ik gemaakt heb van de verschillende tieners.
Francesca, gek op zeilen.
Charmaine, wil fysiotherapeut worden.
Houdt van hardlopen.
De kamer waar ze samen met haar zusje slaapt.
Francesca op het dak van het huis met op de achtergrond de zee.
En bij de was.
Joanna in de surfclub.
Met de rotswand achter zich. Deze rotsen zijn overal in een prachtige geelokeren kleur.
Matilde, nu met zwarte hoed.
In haar kamer met haar foto’s en tekeningen van truipatronen.
Anja voor de deur van het huis dat ze deelt met andere vrijwilligers van Tbexbix.
En op haar balkon.
Donderdag zitten we op de boot voor een dag naar Gozo een kleiner eiland van het land Malta. Tot Peters plezier: de Lidl. Sponsort zelfs de boot.
Een boot als op een kindertekening.
De boot heeft wat bolletjes.
Gozo is prachig. Die meneer geniet meer van zijn toekomstig eten.
Tot slot maak ik wat foto’s met mijn iPhone.
Deze manmus tsjilpt mij een goede reis naar huis.
