Door de vitrage van het keukenraam zien we ’s morgens de toren van de grote basiliek. Minder vitrage zal het weer vandaag niet worden. Waarschijnlijk komt er een regengordijn.
Voor ons huis dansen stompjes.
in de basiliek worden ons de 10 geboden van deze dag gepresenteerd en
daar hoort een goed glas bij.
Aan de andere kant van ons appartement stroomt de granietgrijze rivier met een brug die aan Rotterdam doet denken. Die mensen stonden daar heel lang in de motregen.
Zwanen vliegen van de kust naar
het water in het stadspark.
Een ijdele kraai voelt zich betrapt.
Wandelt weg.
en straks misschien met de erewacht mee.
Die zich niks aantrekt van een paar druppels en
haar blij maakt.
In het park worden de planten weg gehaald; over een paar dagen gaat het vriezen.
In 2010 heeft toenmalig burgemeester Cohen van Amsterdam hier zijn fiets neer gezet en laten staan.
We lopen een gebouw binnen waarvan we denken dat het een museum is. Deze mevrouw kijkt ons aan, maar doet verder niks. Wij lopen verder.
Onmoeten dit koor en
deze blote mensen. Dan worden we weggestuurd. Het is de kunstacademie en die is vandaag voor publiek gesloten.
Voor de academie bolle billen met toeristen
daarnaast een bolle toren.
De tocht naar huis wordt dansen in de regen.
De weg voor ons appartement viert feest.
De brug danst mee
het verkeer ook.
De lens verdubbelt en vervormt zich.
Het straatje achter die witte kerk in.
Ik ben thuis. Morgen 2 tieners bij de opera.