Het is donker en stil. Alleen het geluid van vallende bladeren.
De camping is verlaten. Er schieten beesten voor mijn voeten weg de bosjes in.
Ga ik naar links of rechts. Stil is het overal, maar naar links wordt het steeds leger.
Langs de weg achter gaas de overblijfselen van een aannemer.
In het gaas af en toe een hermetisch gesloten poort. Vluchten kan niet.
De weg lijkt kilometers onheil lang met vieze sporen in de goot.
Dan schrik ik weg. Een auto komt met grote snelheid achteruit rijdend naar mij toe.
Ik ren naar het dichtst bijzijnde gebouw, het blijkt een betonnen element, waarachter ik niet kan schuilen.
een aannemersrestant biedt ook geen dekking
eeuwenoude stenen liggen stom en stil te zijn
een kapel voor de doden en gelovigen geeft mij weer wat rust
maar de huizen zijn gepantserd en doen mij verder zoeken
eindelijk licht achter een schutting
en veilig weer terug bij mijn eigen campertje waar ik na dit grapje ga slapen.
De andere morgen, dinsdag, gaan we weer naar de Biennale, nu naar het deel dat in de Arsenale plaats vindt. We zien veel en hebben soms moeite met wat we zien. Het is in het begin moeilijk om het thema te pakken. Het lijkt soms meer om verzamelen te gaan dan om kunst.
Na de beelden van een Poolse kunstenaar, die op deze manier Venetianen vorm geeft worden we enthousiaster.
Bij de afdeling uit China blijven we lang stil staan. Hier worden 3 dimensionale wonderen verricht via computertechnieken. Hier wordt ook duidelijker dat het thema vaak de vorm krijgt in de maakbaarheid van mensen via technische kennis en politiek gestuurd. Alle verzamelde aspecten van menszijn, fysiek en psychisch zijn de rode draad voor ons.
Dat komt in deze vorm terug, gemaakt door een oudere Amerikaanse kunstenaar. Deze foto’s van ongeveer 40 jaar oud zijn uit een grote verzameling foto’s die hij van zijn vrouw maakte. Ze zijn mooi, leuk en lief en bij elkaar indrukwekkend.
En in deze vorm. Een Zuid-Afrikaans beeld, gemaakt uit boeken.
Ook deze imponerende beelden ontstaan uit fragmenten.
De paar foto’s die ik hier opneem laten absoluut de rijkdom van het werk in de Biennale niet zien, maar ik wil hier ook niet een soort eigen catalogus maken. Ga kijken en laat het inwerken. Over 2 jaar zal de Biennale waarschijnlijk vol staan met 3Dvormen en computeranimaties, nog meer dan nu.
De Arsenale uit en je bent behoorlijk terug in de tijd. Het communisme en katholicisme op 1 muur verzameld.
En voor iedere werkdag een ander overhemd, ook dit kan je duiden in het thema van de Biennale.
De boot brengt ons naar de camping. Morgen, woensdag gaan we naar huis met een tussenstop bij Maria in Munchen en een bij mijn moeder in Roermond. Dan even thuis. Eind november naar Misja en Micha in Berlijn. Dan gaat deze blog weer verder.
