Als ik ’s ochtends uit het raam kijk zie ik de buurman bij de vuilnisbak. Hij stopt er niks in. Hij haalt er iets uit.
Aan de overkant doet een voorbijganger het zelfde.
Ik ga langs de rivier naar links en zie aan de overkant de openbare bibliotheek. Is dat topje een verwijzing naar de vroegere Sovjetster?
Langs deze weg moeten we morgen de stad uit. Ik bestudeer nu vast de borden.
Om dit in een paar seconden te kunnen bevatten als vreemde automobilist moet je een enorm ruimtelijk en stedelijk inzicht hebben.
Deze bel in het water is een dobber die ondergaat.
Van deze visser.
Door deze vis ging de dobber onder en
de trotse visser wil er mee op de foto, hoewel we elkaar niet verstaan en deze foto non-verbaal tot stand komt.
In de verte priemt de tvtoren door de wolken.
Ik kom bij hallen waar aardappels worden uitgeladen. Ik ben bij een enorme markt in grote met elkaar verbonden hallen en daarbuiten. Alles wordt er verkocht.
Ik koop zalm voor vanavond.
Door de grote ramen kan ik de toren van de kerk in het centrum zien.
Zij wacht attent
achter haar riviervissen
Er zijn kritische klanten.
Afwachtende verkoopsters.
Dit is Peters paradijs: zuurkool en andere zure groenten, waaronder knoflook.
Ook de uiterlijke mens krijgt aandacht.
Dan sjouw je weer naar huis met taskarretje met achter je een Landcruiser.
Het is een desolaat stukje Riga.
Veel mensen nemen veel trams van allerlei leeftijden. Meeste trams zijn klein en oud.
Mensen dringen zich er in en uit, toch nog tijd voor een grapje achter die rode muts
Tegen een muurtje naast het perron gaat deze mevrouw moeizaam zitten. Ik maak wat foto’s.
Ze ziet me en steekt haar tong uit. Ik voel me betrapt. Alsof ik stiekem armoede fotografeer.
Er is veel armoede en mensen die bedelen. De oma tegen de kiosk geef ik een euro.
Dit is de andere kant van het spoor. Lijkt niet alleen het verschil tussen rijk en arm, maar ook tussen Rus en Lets.
De verbinding tussen markt en stad is een onder doorgang met een strip met deze tekeningen: een VWcamper op avontuur.
Aan de voet van een trap zitten 3 mensen en 2 honden te bedelen en vooral te wachten en te drinken.
In dit land heb je gewoon altijd wat klein geld nodig om uit te delen.
Deze tanks denderen boven hun hoofden.
Verder op in het dure, historische centrum maakt deze mevrouw triangelmuziek.
Zij wordt hautain beoordeeld door deze beelden op een Russisch theater.
De saxofonist speelt hartverscheurend mooi en de klank van plein en gebouwen helpen daarbij. De man rechts geniet.
En loopt na het neerleggen van wat geld melancholisch verder.