’s Morgens gaat de zon om 7 uur zo op. Dat kan niet goed gaan.
Langzaam wordt alles grijzer naarmate de ochtend ontwaakt.
Of zilverlg. Kan je ook zeggen en klinkt leuker.
Vandaag maak ik foto’s van Hilde. Ze heeft zo veel voor mijn project gedaan dat ik dat graag doe.
Limassol is anders dan gisteren. Nat en kil.
Gisteren heb ik foto’s gemaakt van Hilde’s zoon Antony, de zoon van haar en haar man Adonis. Hij is Cypriotisch. Zij Vlaams.
Dit is een voorlopige selectie van de foto’s
die ik van hem maakte.
Antony’s zus, Stephanie is geen tiener meer. Ook van haar een portret gemaakt.
En dan gelijk maar de vader erbij. Hij staat hier achter het glas van de balkondeur. Je moet het weten, zien doe je hem niet. Ik sta links van die deur en maak een foto.
Met een iets ander camerastandpunt zie je hem wel,
Om een uur of 12 neem ik afscheid van Hilde die ik de rest van de week niet meer zal zien omdat ze voor haar werk naar Dubai moet. Zij heeft me bij iedereen die ik nog op de foto wil zetten geïntroduceerd. Ik heb er alle vertrouwen in dat de volgende afspraken succesvol zijn.
Onderweg naar de volgende afspraak word ik gebeld. De tiener van vanmiddag heeft bijna 40 graden koorts. De afspraak kan niet door gaan. We stoppen in het bergdorpje Pissouri. Hier zijn we toen we een paar dagen geleden aankwamen ’s nachts door heen gereden. Ik ben bijna verbijsterd over het feit dat we heelhuids zijn aangekomen via dit nauwe doolhof. Deze man gaat naar de kerk.
Links rijden in smalle straatjes met een stuur aan de rechterkant is erg lastig omdat je geen ’“lichaamsgevoel” met je auto hebt als je altijd rechts rijdt. Voor je het weet schamp je tegen van alle aan. Het begint een beetje te voelen na een paar dagen, maar het blijft erg op letten. Het is een leuk dorpje om even door heen te lopen.
Honden mogen op veel plekken in Cyprus niet komen.
Dat weet dit hondje en zij is erg op haar hoede.
Tot slot een foto van een blauwe emmer. Grieks blauw met Malevitsj en Cyprus verbinden en een vleugje arte povere.