Deze hond ontvangt ons allerhartelijkst bij mijn fotoshoot met Kalia. Als hij ook op de foto staat laat hij ons met rust.
ik kan me concentreren op haar. Kalia woont in een groot huis in Limassol. In een buurt die vol van tegenstellingen is en vooral in ontwikkeling.
Achter haar huis ligt een droge rivierbedding die er uit ziet of er nooit meer water in komt.
Een betonnen trap gaat aan de overkant naar boven
Limassol is een stad in opbouw. Direct naast nieuwe appartementen en kantoren vind je oorspronkelijke bewoners en hun auto’s.
Die er soms uitzien of ze het nog steeds doen.
Op de daken van de huizen staan watertanks die dankzij het mooie weer altijd warm water geven.
Op braakliggend land langs ‘n beginnende avenue met bijstandboompjes verkoopt men grote stenen waterbakken met mozaïek.
Daar tegenover een dure kinderkledingwinkel die een zomerse winteruitverkoop houdt.
En volop wellness.
De JUMBO is een gigantische winkel voor speelgoed en andere non-foodzaken. We gaan hier dus onverrichter zake weg als we groenten willen kopen op weg naar huis.
Van Kalia nu twee foto’s die ik voorlopig selecteer.
Deze foto’s maakte ik op dinsdag.
Woensdag en donderdag ben ik “vrij” We gaan Cyprus verkennen.
Onderweg laat ik mijn Iphone werken. Hierna het resultaat.
De huizenbouw op Cyprus blijft bijzonder. Uit kubussen ontstaan hele wijken.
Als fotograaf kan ik oefenen met lijnen, licht en vlekken.
Die oefenfoto maakte ik dus vanaf dit terras, het laatste aan de westkust. Achter mijn rug begint een lange onbewoonde kust met schildlpadden.
Die 3 vingers van mijn linkerhand zijn essentieel bij het iPhone fotograferen.
Deze foto maak ik in Kouria. Een van de basissites van waaruit onze beschaving vorm heeft gekregen. Dit is een constructie die de resten van een heel oud paleis beschermt.
Deze tekst is nog steeds leesbaar. Alleen de ondertiteling ontbreekt.
Deze vis is wel een hint in de richting van de vertaling. Denk daarbij niet aan een vismarkt. Het gaat hier om een religie in opkomst.
Aan de voet van de berg waarop de resten van het paleis liggen, hebben wat minder gefortuneerde mensen hun onderkomens gebouwd langs de zeelijn.
Op de terugweg naar huis ontdekken we een agrarisch gebied met een strand waar bijna geen toeristische voorzieningen zijn. Misschien omdat het tegen een stuk Engeland aan ligt. Want, dat weet niet iedereen, Cyprus kent gebieden die Brits zijn. Het Britse leger is daar de baas en de gebieden zijn omheind. Langs de weg staan bordjes dat het verboden is foto’s te maken. Dat strand is trouwens prachtig en zeker 2 kilometer lang.
Bij ons, in Pissouri Bay, staan veel meer voorzieningen maar een aantal zijn van november tot april dicht. Terrassen liggen er verlaten bij. Deze parasol heeft duidelijk vakantie.
